IBM POWER to rodzina bardzo wydajnych procesorów produkowanych przez firmę IBM. Są one wykorzystywane w serwerach IBM Power Systems. Procesory POWER posiadają architekturę typu RISC (o zredukowanej liczbie rozkazów, w porównaniu do architektury CISC), co w połączeniu z wyższą częstotliwością taktowania pozwala uzyskać zdecydowanie wyższą wydajność w stosunku do procesorów Intel czy AMD opierających się na architekturze typu x86. W porównaniu do 2-wątkowych procesorów x86, technologia Power dostarcza do 8 mocnych wątków na pojedynczy rdzeń procesora. Słowo POWER to akronim wyrażenia "Performance Optimization With Enhanced RISC".

Serwery z procesorami POWER9 stworzone są z myślą o najtrudniejszych i najintensywniejszych obliczeniach prowadzonych obecnie na świecie. Sztuczna inteligencja, infrastruktura chmurowa, newralgiczne aplikacje — w każdym z tych zastosowań można wykorzystać serwery Power Systems. Ze względu na szerokie portfolio technologia Power jest idealnym rozwiązaniem dla małych, średnich, jak i dużych przedsiębiorstw. S914, S922, S924 --> skalowalne wszerz serwery Power zaprojektowano z myślą o środowiskach AIX, IBMi oraz Linux. E950, E980 --> serwery klasy korporacyjnej, które cechuje: uproszczone środowisko wielochmurowe, kompleksowe zabezpieczenia, skalowalna wydajność za przystępną cenę oraz bardzo wysoka niezawodność. AC922, IC922 --> serwery z akceleracją, które zapewniają dostęp do akceleratorów GPU i umożliwiają osiąganie korzyści z zastosowania zaawansowanych mechanizmów analitycznych, intensywnych obliczeń i sztucznej inteligencji (AI).

Nie. Na serwerach Power systemy operacyjne MS Windows nie są wspierane.

Serwery IBM Power będą dobrym wyborem zarówno dla środowisk krytycznych pracujących pod kontrolą systemu operacyjnego AIX lub IBMi, jak i aplikacji pracujących pod kontrolą systemów Linux. W systemie LINUX proces migracji aplikacji z platformy x86 na serwery Power będzie najprostszy. Związane jest to z identyczną architekturą systemu operacyjnego „Little Endian”.

Obecnie platforma IBM Power Systems wyposażona jest w układy procesorowe IBM Power 9. Charakteryzuje się m.in.:
- wysoką wydajnością. Najwyższa wydajność pojedynczego rdzenia procesorowego w porównaniu do rozwiązań konkurencyjnych. Ze względu na wysoką częstotliwość dostarcza wysoką wydajność dla aplikacji jednowątkowych. Dodatkowo procesor IBM Power dostarcza maksymalnie 8 bardzo silnych wątków na pojedynczy rdzeń procesorowy. Dzięki temu platforma Power stanowi również idealne rozwiązanie dla aplikacji wielowątkowych czy mikroserwisów.
- wysoką skalowalnością. W zależności od serwera platforma skaluje się od 1 do 16 socket’ów (192 rdzeni procesorowych).
- wysoką elastycznością. Zaimplementowane funkcje wirtualizacji oraz mikropartycjonowania dostarczają najwyższy poziom elastyczności pozwalając obniżyć wymagane zasoby sprzętowe oraz dostosowując przydział mocy (zasobów) dla rzeczywistego zapotrzebowania poszczególnych środowisk. Dodatkowo platforma dostarcza mechanizmy umożliwiające stworzenie prywatnej chmury, m.in. poprzez możliwość migracji aktywacji zasobów między fizycznymi maszynami, czy opłat za rzeczywiście wykorzystaną moc posiadanej platformy. Takie funkcjonalności dostarczają mechanizmy: Elastic CoD (Capacity on Demand), Power Enterprise Pools V1 oraz V2.
- wysoką niezawodnością. Platforma IBM Power Systems dostarcza wysoką dostępność poprzez nadmiarowość kluczowych elementów (tj. procesor serwisowy oraz zegary systemowe, moduły procesorowe, moduły I/O) oraz zaimplementowane funkcje niezawodnościowe.

To jaki system operacyjny jest wspierany zależy od konkretnego modelu serwera. W serwerach S914, S922, S924, E980, H922, S924 są wspierane następujące systemy operacyjne: AIX, IBMi, Red Hat Enterprise Linux oraz SUSE Linux Enterprise Server. W serwerze E950: AIX, Red Hat Enterprise Linux oraz SUSE Linux Enterprise Server. W serwerze AC922: Red Hat Enterprise Linux oraz Ubuntu. W serwerze IC922: Red Hat Enterprise Linux.

Tak. Podobnie jak w przypadku innych wirtualizatorów dostępnych na rynku, serwery Power mogą być wirtualizowane. Większość dostępnych platform sprzętowych na rynku tj. x86 dostarczanych jest z wirtualizacją realizowaną za pośrednictwem oprogramowania. W przypadku platformy IBM Power Systems, wirtualizator (PowerVM) zaszyty jest w warstwie sprzętowej i jest nierozłączną częścią serwerów, niezależnie czy serwer jest wirtualizowany czy nie. W porównaniu do podejścia software’owej wirtualizacji, takie podejście dostarcza bardzo wysoki poziom niezawodności oraz redukuje narzuty związane z wirtualizacją.

LPAR (z ang. Logical Partition) to w nomenklaturze IBM odpowiednik maszyny wirtualnej. Partycjonując serwer tworzymy logiczne partycje (LPARy), do których alokujemy zasoby serwera, tj. CPU, pamięć RAM, zasoby dyskowe, adaptery dedykowane lub wirtualne. Co ważne LPAR zbudowany na serwerze Power Systems posiada certyfikację rozdzielania logicznego zasobów na poziomie EAL5+.

Stosując wirtualizację na serwerach Power mamy zdecydowanie większe możliwości niż w przypadku serwerów opartych na architekturze x86. Pojedynczy rdzeń procesora POWER może być podzielony nawet na 20 części, co daje dużo większą elastyczność podczas tworzenia LPARów. Możliwość tworzenia LPARów w trybie ‘uncapped’ umożliwia automatyczne dostosowanie zasobów dla poszczególnych środowisk w zależności od zapotrzebowania na moc w danym momencie. Dzięki takiemu podejściu mamy możliwość uruchomienia większej ilości partycji logicznych i większego poziomu utylizacji zasobów poszczególnych serwerów. Dodatkowo technologia dostarcza funkcjonalności ograniczenia licencjonowania oprogramowania firm trzecich np. Oracle i jest traktowana przez te firmy jako tzw. ‘hard partitioning’. Do tych funkcjonalności należą m.in.: - LPARy z dedykowanymi zasobami CPU lub mikropartycja w trybie ‘capped’ co oznacza, iż dany LPAR nie zużyje więcej zasobów ponad te, które zostały dla niego skonfigurowane. - uruchomienie grupy mikropartycji pracujących w trybie ‘uncupped’ w ramach oddzielnej puli procesorowej na serwerze. Powyższe elementy przekładają się na realne oszczędności przy zakupie licencji.

Tak. IBM dopuszcza możliwość migracji m.in. licencji AIX, PowerHA czy IBMi pomiędzy serwerami IBM Power Systems. Jest to często wykorzystywane przez klientów podczas wymiany dotychczasowych serwerów na serwery nowszej generacji. W przypadku licencji AIX czy PowerHA klient może samodzielnie wykonać migrację wykorzystując portal Entitled Systems Support (ESS).
Migracja jest bezpłatna, pod warunkiem, że serwer dawca i serwer biorca należą do tej samej grupy procesorej np. small lub medium. Migracja licencji IBMi niezależnie od technologii serwerów jest dodatkowo płatna i bardziej złożona. Warunkiem niezbędnym do przeprowadzenia procesu migracji jest posiadanie aktywnego wsparcia SWMA do migrowanej licencji.
Dodatkowo technologia serwerów Enterprise umożliwia obniżenie kosztów odświeżenia infrastruktury poprzez przepięcie aktywacji procesorowych oraz pamięci RAM między serwerami (np. pomiędzy E880, a E980). Jedynym warunkiem, aby można było tego dokonać, jest fakt, aby serwer dawca posiadał mobilne aktywacje zasobów.

Serwery wirtualne IBM Power® Systems udostępniają maszyny wirtualne na procesorach IBM POWER9™ w chmurze publicznej IBM Cloud dostępnej w modelu usługowym. Możesz zdecydować się na publiczne lub dedykowane serwery wirtualne z pamięcią masową w sieci lokalnej lub SAN. Wdrażanie i skalowanie odbywają się z optymalnym rozmieszczeniem obciążeń. Centra IBM Cloud są zlokalizowane w różnych miejscach na całym świecie, co pozwala być blisko użytkowników. Wraz z serwerami fizycznymi IBM otrzymujesz również dostęp do interfejsów API IBM Cloud, sieci programistycznej IBM Cloud Development Network, transkodowania cyfrowego oraz usługi dostarczania poczty elektronicznej.

IBM Power Systems Virtual Servers (PowerVS) zapewnia nowe modele konsumpcji zasobów, możliwości chmury hybrydowej wykorzystującej serwery IBM Power Systems. Takie podejście pomoże klientom zoptymalizować koszty i poprawić ciągłość, gdy chcą zbudować rozwiązania oparte o chmurę hybrydową zachowując wydajność i bezpieczeństwo. PowerVS został zaprojektowany w celu zapewnienia biznesowych rozwiązań chmurowych na etapie modernizacji IT.

Według raportu firmy consultingowej ITIC z 2020 roku, IBM posiada najbardziej niezawodne serwery na świecie. Co więcej, IBM jest liderem tego rankingu już 12 rok z rzędu. Czas przestoju z powodu awarii dla serwerów Power z systemem operacyjnym Linux/AIX wyniósł niecałe 5 minut, pozostawiając z tyłu takich dostawców jak Lenovo, Hewlett-Packard Enterprise (HPE), Dell, Oracle czy Cisco, gdzie awaryjność sięgała nawet 30 minut. Czas to pieniądz.

Reliability, availability and serviceability (RAS), czyli niezawodność, dostępność i serwisowanie to funkcje danego serwera, które zapewniają mu integralność danych i pomagają funkcjonować możliwie bez awarii i przestoju. Reliability (niezawodność) wskazuje jak rzadko występuje defekt lub błąd na serwerze. Availability (dostępność) wskazuje jak rzadko dochodzi do przerwania pracy systemu lub aplikacji z powodu błędu lub defektu. Serviceability (serwisowanie) wskazuje w jaki sposób błędy i ich skutki są przekazywane menedżerom/administratorom systemu oraz jak sprawnie można je naprawić. Kiedy mówi się, że serwer posiada zaawansowane mechanizmy RAS, oznacza to, że jego konstrukcja stawia wysoki priorytet dla nieprzerwanej eksploatacji. RAS został przyjęty jako termin obejmujący wiele charakterystyk sprzętu i oprogramowania. Poniżej przedstawionych jest kilka mechanizmów RAS, które posiadają wszystkie serwery Power:
- FFDC (First Failure Data Capture) to technologia do gromadzenia informacji o zdarzeniach i warunkach, które doprowadziły do awarii. Dzięki temu zespoły nie muszą ponownie odtwarzać awarii, aby zrozumieć co było jej przyczyną.
- ECC (Error Correction Code) to mechanizm pamięci RAM do wykrywania błędów. Jego obwody korekcyjne są tak skonstruowane, aby awaria dowolnego modułu pamięci w kodzie korekcji błędu (ECC) mogła zostać natychmiastowo skorygowana nie powodując awarii innych układów.
- Redundantny kabel zasilający - system, który ma za zadanie podtrzymać dostawę prądu na wypadek awarii pierwszego źródła zasilającego.

Jest to oprogramowanie automatyzacyjne, które ułatwia użytkownikom serwerów Power restartowanie maszyn wirtualnych w lokalnym lub zdalnym środowisku obsługi kopii zapasowych, oferując mechanizmy wysokiej dostępności i usuwania skutków katastrofy. Wbudowane mechanizmy i wsparcie IBM sprawiają, że specjalistyczne umiejętności nie są konieczne. Oprócz tego optymalizują docelowy czas odtworzenia (RPO) i docelowy okres dopuszczalnej utraty danych (RTO) oraz pozwalają na skuteczniejsze zarządzanie rosnącymi wolumenami danych. Jeśli aplikacja nie wymaga klastrów PowerHA, rozwiązanie pozwala wyeliminować wydatki związane ze zduplikowanymi licencjami na oprogramowanie oraz uprościć implementację tradycyjnych klastrów i zarządzanie nimi.

Odpowiedź znajdą Państwo tutaj.

Tak, serwery Power można łączyć w klastry. W zależności od systemu operacyjnego stosowane są różne oprogramowania.

Serwery Power z zainstalowanym systemem operacyjnym AIX używają oprogramowania PowerHA, które oferuje wysoką dostępność, ciągłość biznesową oraz sprawne usuwanie skutków katastrofy. Wykrywa ono i zgłasza niekorzystne zmiany stanu poprawności systemów, wydajności oraz inne problemy. Pozwala wdrożyć rozwiązanie o wysokiej dostępności, które w ramach jednej zintegrowanej konfiguracji zaspokoi potrzeby zarówno w dziedzinie ciągłości biznesowej, jak i przechowywania danych, a przy tym oferować będzie stabilną wydajność i prosty interfejs użytkownika. Dział IBM Power Systems konsekwentnie inwestuje w projektowanie rozwiązań zapewniających odporność środowisk IT naszych klientów.

Serwery Power z zainstalowanym Red Hat Enterprise Linux używają oprogramowania Red Hat High Availability Add-On. Jest to klastrowy system, który zapewnia niezawodność, skalowalność i nieprzerwaną dostępność newralgicznych usług produkcyjnych. Główne komponenty programu dodatkowego wysokiej dostępności są następujące:
1) Infrastruktura klastrowa - udostępnia podstawowe funkcje dla węzłów, które współpracują ze sobą jako klaster: zarządzanie plikami konfiguracyjnymi i uprawnieniami dostępu.
2) Zarządzanie usługami wysokiej dostępności - umożliwia przełączanie awaryjne usług z jednego węzła klastra do drugiego.
3) Narzędzia do administrowania klastrami - przeznaczone do użytku z powyższymi komponentami, zarządzania usługami oraz pamięcią masową.

Serwery z zainstalowanym SUSE Linux Enterprise Server używają oprogramowania SUSE Linux Enterprise High Availability Extension. Jest to zintegrowany pakiet technologii klastrowania Open Source, który umożliwia implementowanie wysoko dostępnych klastrów fizycznych i wirtualnych.

W celu szybkiej i wydajnej konfiguracji i administrowania rozszerzenie High Availability Extension zawiera zarówno graficzny interfejs użytkownika (GUI), jak i interfejs wiersza poleceń (CLI). Dodatkowo jest on wyposażony w interfejs webowy wysokiej dostępności (HA Web Konsole-Hawk), pozwalający na administrowanie klastrem Linux także za pośrednictwem platformy internetowej.

Odpowiedź jest już gotowa na tej stronie. Jeśli nie udało Ci się znaleźć tego czego szukasz, zachęcamy do kontaktu.